Eindelijk witte rook voor onze huisartsen en hun administratieve rompslomp?

Inleiding

Heel wat Vlaamse gemeenten kampen met een tekort aan huisartsen.[1] Dit is geen nieuw dossier voor de Vlaamse Regering. Integendeel. Ook Domus Medica hamert al jaren op administratieve vereenvoudiging en de nodige ondersteuning voor onze huisartsen.

In de beleidsnota van minister Beke staat dat een hervorming van het huidig Impulsfonds aan de orde is. Dit systeem voorziet slechts in een financiële tegemoetkoming voor de loonkosten van een medisch secretariaat. Er bestaat nog geen financiële tussenkomst voor o.m. samenwerkingsverbanden. De vraag die zich opdringt, is hoe organiseren we deze samenwerkingen in de eerstelijnszorg en welke plaats heeft de individuele huisarts hierin?.

Evaluatierapport Impulsfonds  

De evaluatie van het Impulsfonds brengt enkele vaststellingen aan de oppervlakte.[2] Ten eerste vestigen huisartsen zich het liefst in een regio waar de randvoorwaarden zodanig zijn ingevuld dat hun werk en hun privéleven in balans kunnen worden gebracht. Men kijkt, met andere woorden naar de aanwezigheid van een wachtpost, een goed uitgebouwd netwerk voor geestelijke gezondheidszorg voor de patiënten en een sterke huisartsenkring die samenwerking bevordert.

Ten tweede leert de evaluatie ons ook dat een financiële incentive voor de individuele huisartsen geen bijdrage levert opdat een huisarts zich in een welbepaalde regio laat vestigen. Met enkel geld kan men een huisarts dus niet verleiden.

Ten derde moet de overheid aan een kader werken om de huisartsen, al dan niet in een groepspraktijk georganiseerd, beter en vlotter toegang te verschaffen om hun patiënten gerichter en efficiënter naar de juiste zorgaanbieder toe te leiden. Hierdoor wordt de subsidiariteit ook gestimuleerd. De huisartsenkringen zullen in de toekomst ook worden gestimuleerd om de omkadering van hun leden te optimaliseren. Zo blijft voor de individuele huisarts voldoende privétijd beschikbaar.

Ten laatste moet een doorgedreven samenwerking, een verdere digitalisering, het betrekken van lokale actoren in het aantrekken van huisartsen en de begeleiding van startende huisartsen ervoor  zorgen dat huisartsen binnen hetzelfde tijdsbestek meer patiënten beter kunnen verzorgen. De ambitie is “de beste zorg voor elke patiënt”.

Met deze visie wil minister Beke op elk aspect inzetten. Om dit te realiseren, zal de hulp van de huisartsenkringen en de beroepsorganisatie belangrijk zijn om de individuele praktijkvoerende huisarts in het verhaal op te nemen.

Daarnaast verwijst de minister ook naar de Vlaamse Planningscommissie die dit jaar van start is gegaan. Deze commissie zal onder meer adviezen verstrekken over de subquota. Op deze manier kan men de medische vraag en het medisch aanbod in Vlaanderen beter op elkaar afstemmen, met als ultieme doel knelpuntspecialisaties te vermijden.

Mijn visie

De huisartsen hebben hun absolute en centrale plaats in de eerstelijnszorg. Het komt er nu op aan dat de Vlaamse overheid samen met de Vlaamse Planningscommissie de obstakels zo snel mogelijk wegwerkt zodat – inderdaad - “de beste zorg voor elke patiënt” wordt gegarandeerd. Er mag absoluut geen tijd meer verloren gaan.

[1] https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/09/28/huisartsentekort/

[2] https://www.vlaamsparlement.be/nl/parlementair-werk/commissies/commissie...